-
1 topić
(-pię, -pisz); vt* * *ipf.1. (= powodować utonięcie) drown, sink.2. przen. topić w czymś pieniądze sink money into sth; topić troski (w alkoholu) drown one's sorrows (in drink).3. (= roztapiać) melt.ipf.1. (= tonąć) drown.2. (= grzęznąć) get stuck ( w czymś in sth).3. (= roztapiać się) melt.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > topić
См. также в других словарях:
topić — ndk VIa, topićpię, topićpisz, top, topićpił, topićpiony 1. «zagłębiać, zanurzać w wodzie człowieka lub zwierzę, w celu pozbawienia życia; sprawiać, żeby coś się znalazło pod wodą, poszło na dno» Nie chciał topić małych kociąt, szczeniąt. Topić… … Słownik języka polskiego